Opis
Prowadzi: s. dr hab. Joanna Nowińska SM, wykładowca na Wydziale Teologicznym UŚ w Katowicach; dr Maria Miduch, wykładowca WSD Księży Salezjanów w Krakowie. Paralelność zachowań Dawida i Amnona wyłaniająca się w 2 Sm 12-15 pokazuje, że degradacja moralna króla nie pozostaje bez wpływu na relacje rodzinne. Bierność wobec krzywdy córki, reakcja ograniczona jedynie do uczucia gniewu to kolejna odsłona nie tylko egoizmu i wycofywania się Dawida z życia, ale także rezultat zaniechania kontaktu z Bogiem. Dawniej świetny strateg i odważny wojownik teraz pojawia się na polu bitwy dopiero w ostatnim momencie i to wezwany przez Joaba, by formalnie, w ostatnim, już przesądzonym co do zwycięstwa ataku, przejąć władzę nad Rabba. Rozpacza w obliczu śmierci Amnona - gwałciciela Tamar, ale wcześniej nie upomniał go ani nie spotkał się ze swoimi dziećmi, by potępić ten czyn i dać oparcie ofierze. Jego izolacja od Absaloma, mordercy Amnona, brak rodzicielskiego odniesienia nie przyniosą dobrych owoców - Dawid będzie musiał uciekać przed własnym synem - właściwie tylko dlatego, że nie podjął z nim rozmowy.
