Opis
W 1944 roku we wsi Markowa, leżącej obecnie w województwie podkarpackim, Niemcy zamordowali dziewięcioosobową rodzinę Ulmów, która podjęła próbę uratowania żydowskich rodzin: Szalów i Goldmanów. Zbrodni dokonano na skutek zdrady polskiego policjanta, Włodzimierza Lesia. Wkrótce działacze podziemia wykonali wyrok śmierci na kolaborancie. Reżyser podejmuje próbę opowiedzenia tej dramatycznej historii głosem jej uczestników, współczesnych badaczy oraz kilku pokoleń mieszkańców wsi. Najistotniejsze ze świadectw to zbiór fotografii wykonanych przez Józefa Ulmę, ojca zamordowanej rodziny, a także jego listy, książki, zachowane pamiątki. Drugie to zeznania złożone przez świadków w 1958 roku w procesie jednego z morderców - Josepha Kokotta. Trzecie źródło to relacje ostatnich żyjących w Izraelu i w Kanadzie ocalonych żydowskich mieszkańców Markowej i okolic.