Opis
85-letni Czesław Miłosz opowiada o swojej młodości, pierwszych próbach poetyckich, debiucie w "Żagarach". Studiował polonistykę, jednak porzucił ją, ponieważ brakowało mu męskiego towarzystwa. Ostatecznie ukończył prawo. Pierwsza jego praca była urzędnicza - w wileńskiej, a następnie warszawskiej rozgłośni Polskiego Radia. Po wojnie poeta z ciężkim sercem zdecydował się na pracę w dyplomacji PRL-u. Został potępiony przez część środowiska. Uciekł z ambasady w Paryżu, by pozostać na Zachodzie. Jednak dla Polaków na emigracji napiętnowany był kolaboracją, a zachodnioeuropejscy intelektualiści kojarzyli go jako autora "Zniewolonego umysłu" i uznawali za faszystę. Dlatego z wdzięcznością przyjął zaproszenie Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley. Został już tam na stałe jako profesor języków i literatur słowiańskich. O burzliwym życiu Czesława Miłosza opowiadają również jego przyjaciele i znajomi, Jerzy Turowicz, Jerzy Giedroyć i Zofia Hertz. Sam Miłosz interesująco i żartobliwie rozważa też ogólne zagadnienia literatury.
Tomasz Kamiński
reżyseria
