Jérémie Renier

Jérémie Renier (ur. 6 stycznia 1981 w Brukseli) – belgijski aktor filmowy i telewizyjny. Urodził się jako najmłodszy z czworga dzieci, ma dwie siostry i jednego starszego brata Yannicka (ur. 29 marca 1975), gdy jego rodzice zachorowali na osteoporozę. Uczęszczał na kursy teatralne i mimiczne w Brukseli. Brał udział w kursach teatralnych i mimicznych oraz wakacyjnych treningach siatkówki. Uczęszczał do szkoły cyrkowej w Brukseli. Mając jedenaście lat po raz pierwszy wystąpił na kinowym ekranie w komedii Siedem grzechów głównych (Les Sept Péchés capitaux, 1992) u boku Roberta Mitchuma. Zamieszkał w Paryżu. Wystąpił na scenie w roli Pinokio w Royal Theater w Mons, a przedstawienie zostało wyemitowane w belgijskiej telewizji. W dramacie Obietnica (La Promesse, 1996) pojawił się jako Igor, piętnastoletni syn szemranego biznesmena i kombinatora, który bezlitośnie wykorzystuje nielegalnych emigrantów. W kontrowersyjnym dramacie kryminalnym François Ozona Zbrodniczy kochankowie (Les amants criminels, 1999) zagrał postać nastolatka, który wraz z koleżanką Alice zabija swego kolegę z klasy Saïda (Salim Kéchiouche). W filmie Braterstwo wilków (Le Pacte des Loups, 2001) wystąpił u boku Moniki Bellucci, Samuela Le Bihan, Gasparda Ulliel i Vincenta Cassel. Rola ambitnego i pełnego zapału menedżera jednej z prężnie rozwijających się paryskich firm w dramacie Burzliwy spokój (Violence des échanges en milieu tempéré, 2003) przyniosła mu nominację do nagrody Cezara. Swój talent udowodnił kreacją młodego ojca, który żyje z dnia na dzień zdobywając pieniądze dzięki drobnym kradzieżom i pokątnym interesom, a musi zaopiekować się nowonarodzonym dzieckiem w dramacie Dziecko (L' Enfant, 2005), za którą zdobył nagrodę im. Josepha Plateau, a film otrzymał m.in. Złotą Palmę na festiwalu filmowym w Cannes. W 2006 roku otrzymał nagrodę im. Jeana Gabina. Wikipedia