Opis
Film przybliża postać księdza Tadeusza Fedorowicza. W roku 1940 dobrowolnie wyjechał on z zesłańcami do Kazachstanu. Był kapelanem armii gen. Andersa. Do Polski wrócił z armią Berlinga. W roku 1947 zamieszkał w podwarszawskich Laskach jako duchowy opiekun w Zakładzie dla Niewidomwych i tutaj pozostał na stałe. Od 1957 roku każdego lata wyruszał z młodzieżą na wędrówki po Polsce. Wyprawy "Wuja" - bo tak ks. Fedorowicz był nazywany, zaczęły się z piętnastoosobową grupą studentów i kuzynów, dzieci dawnych zesłańców. W ostatnich lata życia księdza Fedorowicza w wędrówkach uczestniczyło około 80 osób. O księdzu Tadeuszu Fedorowiczu wypowiadają się prof. Stefan Świeżawski - przyjaciel z lat młodzieńczych, Barbara Litwiniukowa - świadek działalności księdza w Kazachstanie, siostra Olga Fedorowicz.