Opis
W 1980 r. w trakcie protestu robotników swoje wsparcie Lechowi Wałęsie okazali intelektualiści, dziennikarze, a także artyści. Porwani ideą niepodległości aktorzy jawnie dawali wyraz swojego zaangażowania w sprawę "Solidarności". Popularni i rozpoznawani bez trudu przyciągali uwagę na wiecach czy uroczystościach ku czci ofiar represji. Jesienią 1981 r. w środowisku artystów pojawił się pomysł bojkotu mediów podporządkowanych reżimowi. Sprzeciw był spontaniczną reakcją na zaistniałą sytuację polityczną. Uczestnicy zrywu weszli w otwarty konflikt ze wszystkimi, którzy publicznie popierali wprowadzenie stanu wojennego. Wielu z nich straciło pracę, masowo zakazywano im występów. Wówczas zaczęły działać tzw. teatry nieformalne. Liczni aktorzy dorabiali jako taksówkarze, kelnerzy, kucharze czy krawcowe. Internowani organizowali życie artystyczne za murami. Wreszcie 4 czerwca 1989 r. Joanna Szczepkowska ogłosiła na antenie telewizji koniec komunizmu w Polsce. W dokumencie bojkot wspominają jego uczestnicy, m.in.: Kazimierz Kaczor, Artur Barciś, Anna Nehrebecka, Gustaw Holoubek, Izabela Cywińska, Emilian Kamiński, Jan Kobuszewski, Krzysztof Kolberger, Maciej Orłoś i Ewa Dałkowska.
Nina Makowiecka
scenariusz, reżyseria
