Cecilia Bartoli

Cecilia Bartoli (ur. 4 czerwca 1966 roku w Rzymie) – włoska śpiewaczka, mezzosopran koloraturowy. Jej rodzice Silvana Bazzoni i Pietro Angelo Bartoli byli profesjonalnymi śpiewakami i to oni dawali jej pierwsze lekcje śpiewu. Studiowała w Conservatorio di Santa Cecilia w Rzymie. Swój pierwszy publiczny występ wykonała w wieku ośmiu lat w Tosce. Jej prawdziwy debiut operowy miał miejsce w 1987 . w Arena di Verona; to bardzo młody wiek, jak na debiut operowy. W swoim bogatym repertuarze ma zarówno utwory kompozytorów epoki wczesnego baroku (Gulio Caccini) jak i romantyzmu (Hector Berlioz, Vincenzo Bellini czy Gioacchino Rossini). Ma świetny zmysł dramatyczny i wielki talent aktorski. Zdobyła wielką sławę jako śpiewaczka operowa, głównie w dziełach późnego baroku (np. Rinaldo Händla) i klasycyzmu (np. Così fan tutte Mozarta). Partią Despiny w Cosi fan tutte zadebiutowała w 1996 roku na scenie Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Nie boi się trudnego, mało znanego repertuaru: nagrała płytę z ariami Antonio Salierego. Szczególnie jednak ceniona jest jako interpretatorka muzyki wokalnej Antonio Vivaldiego (aria Agitata da due venti z opery Griselda lub aria Vagante Armatae face et anguibus z oratorium Juditha triumphans). Bartoli znana jest z bardzo energicznych i brawurowych występów. Ma bardzo charakterystyczną barwę głosu; nawet słabo osłuchani melomani rozpoznają jej tembr po kilku dźwiękach. Jest również ceniona ze względu na niezwykły warsztat, interpretacje, sposoby artykulacji. W 1995 została uhonorowana Ordre des Arts et des Lettres. W 2010 z kolei otrzyma prestiżową Léonie Sonning Music Prize, którą wcześniej otrzymali m.in. Igor Strawinski, Miles Davis czy Keith Jarrett. Mieszka niedaleko Zurychu razem z mężem, Oliverem Widmerem – szwajcarskim barytonem. Wikipedia