Opis
Historia oporu żydowskich więźniów obozu koncentracyjnego w Terezinie. W roku 1941 czeski dyrygent operowo-chóralny, Rafael Schächter, został aresztowany i przetransportowany do Tereziny. W ciemnej piwnicy, dzięki przemyconej partyturze, po dniach wypełnionych przymusową pracą, uczył 150 więźniów "Requiem" Verdiego. Utwór został odśpiewany przed więzienną widownią 16 razy, a ostatni - najsłynniejszy występ - miał miejsce 23 czerwca 1944 roku. Nazistowski komendant obozu koncentracyjnego nakazał Schächterowi wystawić "Requiem" przed publicznością złożoną z wysokiej rangi oficerów SS, którzy przybyli z Berlina, a także z pracowników Międzynarodowego Czerwonego Krzyża. Występ ten miał na celu udowodnienie, że więźniowie obozu są dobrze traktowani. Odwaga, nadzieja i wola zwycięstwa więźniów zapoczątkowała jedyną w swoim rodzaju metodę walki z nazistowską opresją, a także pomogła śpiewającym pielęgnować godność osobistą i człowieczeństwo.
