Mała matura 1947 (1)

Oglądaj w telewizji

Opis

14-letni Ludwik Taschke (Adam Wróblewski), repatriant ze Lwowa, przyjeżdża z rodzicami (Agnieszka Michalska i Artur Żmijewski) i młodszą siostrą Hanią (Elżbieta Trzaskoś) do Krakowa. Rozpoczyna naukę w jednym z renomowanych gimnazjów, gdzie wykłada m.in. profesor łaciny, Matoń (Marek Kondrat). Chłopiec jako "nowy" pragnie zyskać uznanie środowiska. Jego wzorem staje się starszy o dwa lata Marek (Maurycy Popiel), który walczył w powstaniu warszawskim. Wkrótce Ludwik przeżywa pierwsze miłosne uniesienia. Do głosu dochodzi również bunt przeciw niesprawiedliwej władzy. W dniu swojej małej matury chłopak dowiaduje się, że jego idol z młodzieńczych lat został schwytany przez milicję, a następnie oskarżony o najcięższe zbrodnie przeciwko Polsce i skazany na śmierć. Serialowa wersja ekranizacji powieści Janusza Majewskiego, który stanął także za kamerą.

W tym odcinku

Rok 1945. Do wyzwolonego Krakowa przyjeżdża rodzina repatriantów ze Lwowa, Maria (Agnieszka Michalska) i Tadeusz Taschke (Artur Żmijewski) z dwojgiem dzieci: 14-letnim Ludwikiem (Adam Wróblewski) i pięć lat młodszą Hanią (Elżbieta Trzaskoś). Dostają poniemieckie mieszkanie, zaś na głowę rodziny czeka już posada wicedyrektora poczty. Ludwik trafia do dobrego gimnazjum, gdzie poznaje nowych kolegów. Zaprzyjaźnia się z jednym z nich, Romkiem Szramą (Antoni Królikowski). Wojna dobiega końca, a życie wokół zaczyna się powoli stabilizować. Ludwik wrasta w nowe otoczenie. W szkole daje się poznać jako chłopiec inteligentny z wyraźnie zaznaczonymi humanistycznymi zdolnościami. Zawiera znajomość z dwiema bliźniaczkami z sąsiedztwa (Martyna i Paulina Firek), z którymi zaczyna poznawać sekrety pierwszego seksu. Do Krakowa przyjeżdżają wujostwo Ludwika z dziećmi: ciocia Jadwiga (Marta Klubowicz) z mężem (Krzysztof Janczar), córką Zosią (Zuzanna Rosa) i synem Lesiem (Jakub Miarczyński). Zamieszkują u Taschków. Podczas spaceru na Plantach ciotka Jadwiga zostaje zaatakowana przez nieznajomą kobietę, idącą w towarzystwie sowieckiego oficera. Agresorka twierdzi, że rozpoznała w Zosi swoją córkę - Rózię, którą po ucieczce z getta oddała na przechowanie jakiejś polskiej rodzinie. Sytuacja wyjaśnia się, ale przeżycie zostawia we wszystkich ślad i dzieli rodzinę w ocenie tego wydarzenia. Ludwik, w którym zaczynają szaleć hormony, rozważa wizytę w domu publicznym.