Opis
Urodzony w 1911 roku Josef Mengele, najstarszy z trzech synów Karola Mengele, producenta sprzętu rolniczego, od dziecka przejawiał zainteresowanie medycyną. Kiedy rozpoczął studia medyczne w Monachium, znalazł się pod wpływem doktryny medycyny nazistowskiej, według której lekarz nie tylko powinien leczyć, ale również ma prawo zabić w imię wyższych idei. Jego mentor, prof. Otmar Freiherr von Verschuer - jeden z najwybitniejszych genetyków europejskich, zainteresował go badaniami genetycznymi i antropologicznymi, a także namówił go do podjęcia pracy w obozie koncentracyjnym, który daje nieograniczone możliwości eksperymentowania na ludziach. W obozowym szpitalu Mengele przeprowadzał zbrodnicze eksperymenty w imię ideologii nazizmu, w którą wierzył do końca życia. Zajmował się przede wszystkim pseudonaukowymi badaniami bliźniąt i kobiet ciężarnych, wierząc, że mnogie ciąże pozwolą na szybkie rozmnożenie rasy panów. Iona Lacks do końca życia zapamiętała transfuzje i zastrzyki, po których jej dziecięce ciało było sparaliżowane z bólu. Często małym więźniom wstrzykiwano bakterie lub wirusy, m.in. tyfus. Ruth Elias urodziła w Auschwitz dziecko. Mengele zmusił ją najpierw do zagłodzenia własnej córki, a potem oglądania jej agonii. Chciał sprawdzić, jak długo wytrzyma noworodek bez pokarmu. Anna Tytoniak, dzięki znajomości języków, pracowała w szpitalnej kancelarii. Jako pierwsza oglądała na zdjęciach wyniki eksperymentów swego przełożonego. 17 stycznia 1945 Josef Mengele opuścił Auschwitz, zabierając ze sobą wyniki wszystkich badań. Udało mu się ukryć przed aresztem i procesem, dzięki bogatej rodzinie i wpływowym znajomym. W 1949 roku zdecydował się na ucieczkę z Europy do Argentyny, gdzie mógł czuć się bardziej bezpiecznie. Bezskutecznie ścigany przez Mosad, Wiesenthala a także zachodnioniemieckie służby, zmarł w Brazylii w wieku 68 lat. Jego syn przyznał, że do końca Josef Mengele wierzył w słuszność swojego postępowania i nigdy nie wyraził skruchy za zbrodnie, których się dopuścił.
